Wanneer ik dit schrijf zitten we aan de vooravond van de meest vruchtbare maand van het jaar: mei. In mei legt elke vogel zijn ei, en plots baadt bos, tuin en wegrand weer volop in het groen. Als u dit leest zal mei ongetwijfeld al een deel gevorderd zijn. En heeft u ook een emmer aan de brievenbus hangen omdat deze laatste plots “bewoond” is door een leuk vinken-koppel.
Wanneer ik dit schrijf, hebben we net de eerste succesvolle week van Sport in ons Kot afgesloten. Een onbeschrijflijk enthousiasme hebben we mogen aanschouwen. Een allesomvattende blijheid omdat de bewoners of dag-gasten van zorginstelling Eepos/De Vogelzang eindelijk eens een week vertier hadden zonder zich zorgen hoeven te maken over corona. Als u dit leest zal Sport in ons Kot al een deel gevorderd zijn. En heeft u waarschijnlijk al vele mooie verhalen mogen horen.
Wanneer ik dit schrijf mag ik zeker niet zeggen dat we nu op onze lauweren gaan rusten. Het voorbije jaar is een ware rollercoaster geweest. Het Sport in ons Kot – evenement heeft dankzij de inzet van een heel enthousiast team een geweldige boost gegeven aan onze club-spirit: waar een wil is, is een weg. Als u dit leest, zijn er weer enkele tehuizen de revue gepasseerd, en zal SioK ook buiten de provinciegrenzen al weerklank vinden.
Wanneer ik dit schrijf heb ik net mijn uitnodiging voor een vaccin-injectie ontvangen. In mei hopen we allen dat onze injectie – en de zomer van de vrijheid – dichterbij komt. We willen weer vergaderen, feesten, gezellig samenzijn. Als u dit leest wordt er reeds gepland voor de nakende bestuurswissel. Een nieuw elan, een jonge ploeg die er alles zal aan doen om er een memorabel ROTARY jaar van te maken.
Wanneer ik dit schrijf kreunt nog een groot deel van de wereld onder een moordende corona-crisis. U en ik, we weten allen dat met het opstaan van nieuw leven er spijtig genoeg ook leven verdwijnt. Een nieuwe weg wordt ingeslagen, de oude wordt overwoekerd door onkruid. Als u dit leest heeft de Westerse wereld hopelijk eindelijk zijn overschot aan covid-vaccin leren delen met de minder fortuinlijke landen.
En toch, de laatste rechte lijn is ingezet. Onze club, ons land, de rest van de wereld zet de spurt in op de laatste rechte lijn. We kijken niet achterom, maar toch focussen we ook niet enkel op de eindmeet. Wel op de resultaten die we na de nieuwe start kunnen bewerkstelligen.
De laatste rechte lijn, is dat dan toch het begin van een cirkel?
Ik wens u een gezonde, veilige zomer.
